Evet

Bu sözcük ēb- “ivmek” eylemine +A eki getirilerek oluşan ēbe “acele” ara formuna et- eylemninin gelmesi ile oluşmuştur.

Çuvaşça iye ve avan aynı köktendir.

DLT’e göre:

Evet. “Peki, tamam” anlamına gelen bir ilgeç. Bunun üç değişik sesletimi vardır. Yağma, Tuxsı, Qıpçâq ve Oğuz kavimleri ewet, geriye kalan Türkler ise emel, evet ya da yemet der.